Sivas'ta iken bol bol yerel imalatçılarla görüşürdüm, hep aynı tip ve aynı malzemeden hatta aynı müşteri kitlesine çalışmalarına şahit oldum,
Bu kitlenin %90'ı köylülerde, geri kalanı da hediyelik eşya vs. durumları için bir grup insan işte,
Neden kilitli bir sistem yapmıyorsunuz yada neden başka çelik kullanmıyorsunuz sorusuna verilen standart cevap '' kimseye satamayız ki o zaman'' olmuştu hep. Yani kullanılan çelikten tutunda pimine kadar bütün malzemeler ucuz olmak zorunda onlar için. En büyük müşterileri olan köy ahalisi içinde bu yeterliydi. Elinden çok güzel işler gelen ustalar var ama kalıplarının dışına çıkamadıkları için ve de şu an Çin malları ile savaştıkları için zamanında dünyanın en güzel işçiliğini ve ürününü çıkaran bir zanaat kolu, kötü bir noktata çakılı vaziyette.
Bana göre, bu saatten sonra yeni bir nesil, yeni bir vizyon ile büyük değişim geçirmek zorundalar. Açık konuşayım, herşeyi yapabildiğim batı tarzı çakılarımla gayet mutlu mesudum koleksiyon harici hiçbir durumda da yerli bir çakı kesinlikle kullanmam, ama gönül isterdi ki zamanında treni kaçırmasaydık da bunları yazmak zorunda kalmasaydım, Amerikalısı, almanı, bilmem nerelisinin 50-60 sene önce kullandığı çakı şu an bizimkinden farklı değildi. Formu formatı nerdeyse aynı. Ama adamlar o zaman dilimine o vizyona çakılı kalmamış yürümüş gitmiş.
Bizim bir aktivitemiz olucaksa da kendini tekrarlayandan ziyade, geleneksel formu büyük ölçüde upgrade ederek, alın kardeşim birde burdan yürüyün demek olmalıdır. Çok değil 10-15 seneye bir tane bile yöresel çakıcı vb. bir şey kalmıyacak çünki.