Öğlen gibi başka bir geç doğum günü hediyesi olan ufak taşlamamı da alıp tüm techizat balkona kuruldum. Solda daire içinde günliği unutmayalım gözlüğüm ve Cumartesi buluştuğum Erdi kardeşimizin hediye ettiği paracord görülmekte (Burası [BSF] iyi bir yer

) Bu arada oldukça zayıf da olsa sağdaki tezgah katlanıyor ve koçtaş da 30 lira, ilgilenenlere duyrulur)

Ancak ustalarımızı dinlemek gerek, yavaş yürüyor. Kuzenlerim yemeğe gelecek programını hatırlayıp önce çalışamıyacağım diye üzülüp, sonra eşimden de "hava güzel mangal mı yapsak?" sorusunu duyunca

sevindim. Mangal = normalizasyon (umarım doğru terim bu). Profilin alt ucu görünüyor (bkz. kırmızı halka). Yemekleri pişirmeye başlayınca fotograf aklıma geldi kusura bakmayın!. Kömürleri (kalıplanmış hindistan cevizi kabuğuymuş) bir köşede fön makinası ile yakıp içine profilimi soktum son anda. Güneşin altında kırmızı ışıdığını görebileceğim kadar ısındı.
Anlatıyorum çünkü süreç hakkında yorum rica ediyorum.
8 saattir küle gömülü. Son 5 saati etrafını çok sıkıştırmadan folyo ile kapattım.

Şu an 30cm'den sıcaklık hissediliyor. Sabah alabileceğimi sanıyorum ama beklemek öldürüyor.