propan ocakta d2 sulamak uygundur diyebilirim. pratikte (ama teorikte çelikten %99 oranında faydalanabilecekkten neden %95 e razı olayım diye düşünmüyorda değilim) tabi bizler bıçak için kullandığımızı düşünürsek maliyet/performans uygulaması özellikle bu tarz bir takım çeliği için bıçakta pek önemli kalmamaktadır diye düşünüyorum.
ama birde şöyle düşünün malzeme kaybı direk yüzeyde meydana geldiği söylensede propan ocakta yapılan ısıl işlemlerde.
!!!özellikleyüksek karbonlu paslanmaz çeliklerde bölgesel olarak uçan karbon miktarı çelik için homojen olarak olması düşünülen krom karbür yapılarını dahada düzensizleştirip krom karbür yapılarında büyümeye sebep olacaktır. d2 için zaten büyük olan krom karbür yapıları dahada büyüyüp çeliği iyice darbeli şekilde çalışmaz hale getirecektir.
bunun ne kadar yüzeyde meydana geldiği söylensede çeliğin demlenme süresi ve sıcaklığı gibi parametreler arttığında kayıp çok uçuk noktalara çıkacaktır. veya bölgesel düzensizlikleri mümkün kılacaktır çünkü çeliğin kalınlığı ve ısı homojenliğini kontrol açık havada çok zordur (özellikle ani kesit değişimi olan bıçak profillerinde)
propan ocak için söyleyebileceğim diğer şey ise - bir düzenli olarak bir bölgede tepkimeye girmemiş oksijene maruz kalabileceği düşünüldüğünde
yanan karbon miktarı eğer bölgesel olarak meydana gelirse krom karbürler o bölgelerde meydana gelmeyebilir. ve çevre bölgelerde toplanmaya sebep olacaktır buda krom karbür yapılarını daha da büyütecektir ve krom karbür toplanması meydana gelecektir

dev beyaz noktalar ve küçük beyaz noktalar krom karbür bölgeleridir. (yüksek sertlik verirken düşük tokluk sağlayan yapı bunlardır.)
krom karbürü bir bölgede toplamakta, oradaki Karbon oranını uçurabileceği ve böylece düzenli olmayan tane yapısı ile bölgesel paslanma. (açık havada bunun meydana gelmesi dahada büyütebilir diye düşünüyorum. )
veya daha büyük bir problem olabilecek stres konstrasyon bölgeleri oluşması kaçınılmazdır.(bu kısmın sebebini kendi bilgim ile açıklamak isterim. yanlışlıklarım olabilir ama )
krom karbür yapıları çeliğin içinde homojen olarak dağılma göstermez ise istediğimiz martensit yapıların arasında meydana gelen karbür yapılarının genel olarak düzensizleşmesi sonucu çeliğin içindeki iç kuvvetler dahada yoğun bir şekilde belli bölgelerde yoğunlaşabilir buda genel olarak yarı paslanmaz olan çeliği bölgesel olarak dahada paslanır hala yada daha kötüsü çatlama ve kırılmalara sebep olabilir.
tabi bunlar benim gözümde teorikte olabilecek şeyler başta dediğim gibi pratikte uygulanılabilirliğinde 0.35mm gibi(
hatırladığım ) yüzeyde meydana gelen kayıp belkide çelikte tam bir koruyucu tabaka oluşturup iç hatlarda vakumlu ortam özelliği sağlıyor olabilir.
buda d2 nin içerdiği yüksek karbon ve %11 gibi bir miktarlarda olan düşük krom miktarı sağlıyor olabilir. deneyleri yapılşmış.ve forumda daha önce tartışılmış.
tabi burada bahsettiğim herşey propan ocak içindi
ki tekrar demek isterim ki bir çelikten %99 performans alabilecekken neden %95 e razı olalım demek isterim tabi vakumlu ısıl işlem fiyatlarıda birçoğumuza ve bana fazla gelebiliyor.
resmi bu siteden aldım.
https://knifesteelnerds.com/2018/06/11/how-much-more-chromium-does-d2-need-to-be-stainless/uzun zaman önce bunu yazmak istemiştim metalürji kısmına çevirmek istemezdim

hatalarım varsa affola ve lütfen düzeltin yanlışlarımı bende öğreneyim ve farkedeyim