aslında çelik ve diğer bilgilerin hepsi site içinde mevcut biraz araştırırsanız bulacağınıza eminim. 
inşaat demirinden ne bıçak olur ne de tırnak çakısı, hele ki kılıç hiç olmaz. makas çeliği biraz daha olurluğu var ama siz atalarımızın çeliğini istiyorsanız, "tatara" konusunu iyice okuyup bir tatara ocağı yapım, hematettiten çelik üretip sonrada bunu dövüp, kaynatıp şekil verip kılıç formuna sokmanız lazım.
işte size atalarımız çeliği.
Gökhan, pek haklısın, atalarımızın çeliği diyince bir şekilde kömürde cevheri eritirken içine karbon absorbe etmiş çelikten bahsediyoruz. Türkçede aslında doğru kavramları kullanamıyoruz çünkü tam olarak karşılığı yok bu terimlerin, ancak son tecrübemizden sonra üretim tarzlarını az çok sınıflandırmak mümkün olabilir.
Bizim "tatara" mız aslında daha çok "bloomery" denilen avrupa tipi bir denemeydi. Bu tip üretim aslında geniş olarak tüm Asya'da çok kullanılmış bir yöntem. Fırın tipi ince uzun oluyor ve hava girişi genelde "tatara"dan farklı olarak düzenli ve hızlı oluyor. Modern bir örnek Katalan ocaklarına:
http://forums.dfoggknives.com/index.php?showtopic=18346. Bizim denemede tek fark hava girişi iki noktadaydı...
Tatara tipi ocak ise yüksek baca yerine bir kömür dolu küvet gibi tasarlanır, hava girişi daha yavaş ve külçe çok daha yayvandır. Tataranın sonucu Avrupa tipi ocaklardan daha yavaş alınır ve genelde ne kadar büyük ise o kadar yüksek verim alınır. Halbu ki "smelting" işlemi için yapılan ocaklarda tasarım ne boyutta olursa olsun elde edilen ürün ile cevher oranı neredeyse sabittir.
Elde edilen ürün genelde Japonya dışındaki üretimlerde ilk olarak karbonsuz demirdir, bu yüzden oluşan külçe hızlı oluşup, oluştuğu yerde "yanar". Bu ürün kolay dövülen ve kolay şekillendirilen ham demir (wrought iron) dir. Bunun sementasyonu ile karbonlu çelik üretimi oldukça yaygın bir uygulama imiş. Sonuçta Japon tipi üretimde elde edilen ürün daha zor işlenen ve çok daha uzun zaman harcanmasına sebep olan, daha az ekonomik bir ürün. Büyük çaplarda üretimi ve endüstriyel kullanımı pek mümkün değil...
Bu açıdan baktığımızda atalarımızın çeliği hangi tip diye sorarsak, büyük ölçüde "smelting" (ergitme) tarzı ile yapıldı, bunun katlanarak dövülmesi ve bu arada karbonlanması muhtemel. Tam olarak bu konuda bir araştırma göremedim. Yani hep dımışki konusu geçiyor eski Türk çeliği konusunda ancak asıl merak konusu bence eski zamanlardan beri genel kullanım amaçlı demir-çelik nasıl üretiliyordu ? Dımışki olayı bizim günümüzdeki "toz metalurjik" çelikler gibi çok özel bir kullanım alanına hitab ediyordu ancak geniş halk kitlelerinin kullandığı metalil vasfı neydi, nasıl üretilmişti? Bu Anadolu'da araştırma yapan tarihçilerin kesinlikle ciddi bir şekilde eğilmesi gereken bir konudur kanımca...
5 Yanıt
5093 Gösterim