Demir sanatçılığının Aşçılığa çok çok benzediğini fark ettim. Tamam kabul, iyi yemek için gerek şart iyi malzemedir. Çürük domatesten, pörsümüş patatesten iyi yemek çıkmayacağı gibi, kötü çelikten de iyi bıçak çıkmaz. Ama iyi yemek için başka şartlarda var. Pişirme, sunum, müşteri kitlesinin ihtiyacı, yemeğin yenileceği ortam vs gibi.
Aşçılıktaki pişirmenin demir işindeki karşılığı elbette su verme oluyor. Sunumun karşılığı ise bariz, bitiriş+kabza+kılıf vs vs. Diğerleri de tahmin edilebilir. İyi Demir Sanatçısı yalnızca çelik seçimine bakılarak anlaşılamaz, onu demek istiyorum. Analojinin amacı bunu izah etmek. Forum sayesinde "tamamen anladım" diyebileceğim yegane kavram bu aslında...
Bora özeline gelirsek, önceden de dediğim gibi aslında çakıdan memnunum. Çakım mini bir EDC. Pek çok işime yarıyor. Çeliğinin 440C çıkmaması beni şu koşulda pek o kadar üzmez. Garanti belgesinde kullandıklarını beyan ettikleri çelikleri kullanmış olmalılar en azından. Yani yalan söylememeliler...
Başka çelikleri (fiyatı cüce, performansı dev çelikleri yani) araştırmaları, şüphesiz tüketicinin ve kendilerinin menfaatine olur. Nitrojen çeliğini tavsiye ederdim bana sorsalardı mesela... Yapılış tekniği dahiyane o çeliğin, çok beğendim...