İyi iyi, böyle güle oynaya bildiklerinizi paylaşın.
Ben yine konuya tersinden bakayım, istisnai halleri sayayım.
Her bıçak aynı malzemeden, yada aynı işlemlerle üretilmeyebilir.
Örneğin halihazırda çok sert metal hammaddeyi uygun yöntemlerle işleyebilirsiniz. Biz aslında böyle çok sert olan eğeleri kullanıp su vermeden de bıçak yaparız ama çok zor oluyor diye önce suyunu kaçırıyoruz sonra kolayca işliyor ve ardından yeniden su veriyoruz.
Volfram karbür de (tunsten carbide) çok sert olan, zor işlenen ve çok zor körelen bir hammaddedir. Ancak bu, ortalama bir insana en fazla taş için olan matkap uçlarında ulaşabilmektedir.
En eski bıçaklar taştandı. Haliyle bunlarda ısıl işlem falan yoktu. Şimdi de safir ve seramik bıçak yapıyorlar.
Madenleri öğrenen ilk insanlar bakır ve tunçta bıçaklar yaptı. Bakır, tunç ve demir dövülerek daha sert hale getirilebilir. Dünyaca ünlü Zildjian, (Zilciyan) İstanbul vb zillerinin üstüne bakarsanız pirinçten olan bu zillerin üzerindeki çekiç izlerini görebilirsiniz.
Bu istisnai haller değil de işin en olurlusuna bakarsak su verilip ardından menevişlenerek kullanıma hazırlanan karbon çelikler ve diğer çeliklerin yaygın olarak kullanıldığını görürüz.
19 Yanıt
6997 Gösterim