ısıl işlem konusundaki fikirlerinizide
merak ettiğimi söylemeliyim.
Teorik olarak olması gerekenler yapılmış gibi görünüyor ancak, burada yeterli sıcaklığa çıkıldığından emin olamamak gibi bir eksik var. Şöyle ki; östenizasyon sıcaklığının sigortası olarak bakır kullanmışsın, temelde iyi bir mantık gibi ama yanılmıyorsam bakır 1065 derecede eriyordu. Bu durumda neredeyse bakır eridiğinde yeterli sıcaklığa çıkmış olduğunu garantilemiş olursun, oysa bakır erimeden sıcaklığın kaç derecede olduğunu bilme şansın yok. 850 derece de olabilir 1020 derecede ama hangisi
Bir termokupl olsaydı en azından sıcaklık konusunda emin olabilirdik. Bu durumda geriye bir iki olasılık daha kalıyor, tenekeye sararak zarflama işlemi sonucunda oksijenle temas kesilmiş olabilir ve zaten bıçağın yüzeyinde öyle göze çarpan bir tufal görünmüyor. Ayrıca iyi sertleşmiş olması da karbon kaybı olmadığına bir işaret sayılabilir. ancak bu iki durumun gerçekleşmiş olması yine de yeterli sıcaklığa ulaşıldığını göstermez çünkü D2 yi 800 dereceye kadar getirip soğutsan da aşırı derecede sertleşecektir. Bence bunların hepsinin sağlamasını bir termokupl edinerek yapabilirsin
onun dışında sadece tahmin yürütmekten başka sağlam bir şey söyleyemeyiz. Her şey bir yana, bunlar güzel denemeler ellerine emeklerine sağlık.
51 Yanıt
11472 Gösterim