Havanın girdiği yerde ocağın soğuması olayı gerçektir, ondan dolayı kömür ocağında hava girişinin orada belli bir kömür yığılır ve altta hızla yanan kömürler ile henüz tam performans yanmamış kömürler arasında bir sıcak odacık oluşur. Bu odacıkta istenen ısıya çıkılabilir. Ocağın bu "göz"'ü sizin tip bir ocakta 3-5 santimetrelik bir yarım küre görünümünde olur ve bu ateşi iyi idame etmek zamanla gelişen bir maharettir. Bıçağı döverken ısıtılmak istenen bölge bu göz içinde gezdirilir. Aşırı hızlı hava akışı odacığı bozabileceğinden performansı da düşürebilir. Çok yavaş bir hava akışı ile eğer iyi ateş idamesi hissiyatı sağlanırsa hem güzel bir sıcaklık elde edilebilir hem de kömür sarfiyatı oldukça düşük olur. İlk acemilik zamanımda kova kova odun kömürü yakardım bir bıçak için, propana dönmeden önce son zamanlarda bir mangala harcadığımdan daha az kömürle iş görebiliyordum. Zaman içinde hava debisini de giderek azalttım, bu şekilde dövme ortamı daha güzel bir redüksiyon ortamı (oksijensiz, karbon monoksit ortamı) yakalayabiliyordum, çeliği ocağa sokup kızgın bir şekilde çıkardığınızda ilk başta hiç tufalinin olmaması gerekir, aksi takdirde çelik ocak içinde bolca oksijen buluyor demektir ki bu iyi birşey değildir.
16 Yanıt
7087 Gösterim