forum üyelerimize ve ustalarımıza biraz sorularım olacak.
6 yaşındaki kızımla beraber zaman zaman atölyeye iniyoruz, hem birlikte zaman geçirmek, hem de alet edevata aşinalık kazanması açısından iyi oluyor:) küçük, ince dişleri biraz körelmiş testeresi ile keseceği parçayı küçük mengenesine sıkıştırıp kalemle işaret koyduğu yerden kesmeyi (gücünün yettiği kadar) ve o parçaya küçük çekiciyle ince çiviler çakmayı yapabiliyor şu anda. arada biraz zımpara ve küçük eğelerle de eğeleme işlemi de yaptırdığım oldu. ve bunlardan da oldukça keyif alıyor. kendisi için dikilmiş "atölye önlüğü"nü giyip, gözüne atölye gözlüğünü taktığında çok mutlu oluyor. ama bu sürecin sonunda bir şeyler üretmiş olmamız gerekiyor ki hem bir amacımız olsun hem de motivasyonu devam etsin. en son çok basit 4 ayaklı bir masa yaptık, çok da mutlu oldu. bir sunta parçasının kenarına 4 adet çıta çaktık, oldu bitti:)
şimdi bu amaçla ne tür oyuncaklar, nesneler yaptırılabilir bu yaştaki çocuklara? hangi aletleri kullanması yeterlidir, ya da hangi aletler temel olarak belirlenmelidir? yukarıda saydığım aletlerin içinde aslında uzak durması gereken alet var mı? ya da eklenebilecek başka aletler?
ahşap olarak neyi tercih etmeliyiz böyle uygulamalar için, kolay işlenebilen ahşaplar hangileri?
böyle bir meşgalenin çocuğun gelişimi için en sağlıklı ilerleme süreci nasıl olmalı acaba? bu konularda biraz konuşalım ve sorularıma bu esnada da cevap alayım istiyorum. çünkü hem "alet" ile uğraşmanın, hem de birşeyler üretmenin çocuk gelişimine çeşitli yönlerden katkısı olduğuna inanıyorum. kızımı bu yaşına kadar özellikle bilgisayardan ve dijital oyunlardan uzak tuttum. zaten bir kaç seneye kalmaz, o da o sanal dünyaya geçer. fakat o zamandan önce kendisine gösterebileceğim "dünyaları" göstermem faydalı olur diye düşünüyorum. oyuncak tasarımının da aslında başlı başına bir uzmanlık alanı olduğunu ve yine çocuk gelişimi açısından hem malzemesi, hem amacı hem de birtakım motor faaliyetlerin gelişimi ile ilgili çok kritik bir unsur olduğunu düşünüyorum. ülkemizde ise yeterince önemsenmediği hepimizce aşikar zaten. çocukken kendi uydurmamız olan nice oyuncaklar yapardık, ya da gerçeğini alamadığımız oyuncakları biz üretmeye çalışırdık. sırf bu algının bile kişiyi hayata hazırlama noktasında onlarca kitap okumaktan daha tesirli olduğuna inanıyorum. sapanımı yapabilmek için ağaçlardan uygun dal aramak ve onu elde etmeye çalışmak, işaretleyip binbir uğraşla kesmek, kabuklarını soymak vs... ok ve yay yapmaya çalışmak ve her defasında hayal kırıklığına uğramak... bunlar kıymetli meşguliyetlermiş esasında...
hazır kızım da bu işlere meraklı bir döneminde iken, firsattan istifade edip ona da birşeyler bulaştırayım diyorum kısacası
ve kıymetli yorumlarınızı, fikirlerinizi bekliyorum...
24 Yanıt
8540 Gösterim