Bıçak Sanatı - Forum

Bir Konuk

Bir Konuk
« : 31 Ağustos 2012, 01:11:58 »
Balkonda çalışırken bu konuk ziyarete geldi, bir sokak köpeği. Nedense sokak köpeklerinin ayrı bir yeri var, bu canavar daha yavru. Geldi karnını doyurdu, güzelce uykusunu çekti sonrada bu pozu verdi ve gitti  ^-^


erdi sari

  • ***
  • 323
  • erdi sarı
  • Meslek: ogrencı
  • Yer: izmir
Ynt: Bir Konuk
« Yanıtla #1 : 31 Ağustos 2012, 01:28:29 »
bende sokak kopeklerini cok severim ustam yazlikta babamla kopek bulduk birileri yazin bakmislar giderkende sokaga atmislar gunlerce onunla ugrastik biraz siddet gormus galiba cok korkuyodu babama can yoldasi butun kis. simdi siteye yabanci sokmuyor yakinimizdaki azmaga yabanci biri olta bile atsa hemen gelip beni oraya goturuyor bu hayatta bircok insanin yapamadigi seyi yapiyor kosulsuz seviyor oyuzden nerde bi sahipsiz hayvan gorsem severim oturur konusurum onla cok guzel bir terapi oluyor. (hayvansever damarim kabardi yine:))

Salim Türk

  • *
  • 6976
  • 1976
  • Meslek: Web tasarım ve programlama (Makine Öğretmeni)
  • Yer: İzmir-Buca
Ynt: Bir Konuk
« Yanıtla #2 : 31 Ağustos 2012, 01:40:58 »
Ne kadarda sevimliymiş :) İnsanlar para vererek hayvan alıyorlar belki zevk meselesi belki ama bakıma muhtaç o kadar hayvan varken ne kadar gereksiz. Bende de iki kedi var. Erkek olanın tek gözü görmüyor diğeri kız olan ise kalça çıkığı var. Kıvırtarak yürüyor :) İkisi de tekir tabir edilen sokak kedisi. Ben ikisini de çok seviyorum. Sitede de sokak köpeğimiz vardı. Ama maalesef hayvan sevgisi  olmayanların şikayet etmeleri üzerine onu bir hayvan sever ağabeyimizin ellerine teslim etmek zorunda kaldık. Hayvancağız sitedeki insanları korumaktan başka bir şey yapmıyordu. Sitede birkaç hayvan severler ile besliyorduk. İş yaptığım bir mama satıcısı ağabeyimizde sağolsun yardımlarını esirgemedi.  Bence hayvan sevmeyen insanı da zor sever.
« Son Düzenleme: 31 Ağustos 2012, 01:52:02 Gönderen: s_türk »

muraterkut

  • ***
  • 1119
  • Murat E. Köroğlu / 1969
  • Meslek: muhasebe
  • Yer: samsun
Ynt: Bir Konuk
« Yanıtla #3 : 31 Ağustos 2012, 08:53:18 »
genelde tümhayvanları severim ama köpeğin yeri bende bir başkadır.... avcılıktan dolayı mıdır nedir bilmem ama.... erdi'nin de dediği gibi onlarla konuşmak ayrı bir terapi... ;)
girdim ilim meclisine, eyledim kıldım talep
dediler ilim geride, illa edep illa edep.....

deserteagle

  • Eylem Cengiz, 49
  • ***
  • 9533
  • Meslek: elektronik ve hab. müh.
  • Yer: İstanbul, Kırklareli
Ynt: Bir Konuk
« Yanıtla #4 : 31 Ağustos 2012, 12:50:17 »
Köpekler gibisi yok. Sadık, akıllı, uyumlu.

Maalesef insanlar köpeklere çok kötü davranıyor. Çocukların ve sorumsuz büyüklerin gelgeç meraklarının bitişi yüzünden piknik, deniz vb. için gidilen evden yeterince uzak muhitler terkedilmiş köpeklerle doluyor. Hem büyük, uzun süredir bir yuvası olup sahiplerini ailesi olarak benimsemiş köpekler hem de daha süte muhtaç yavrular sahipleri tarafından gaddarca terk ediliyorlar. Bu garipler yazı sağdan soldan bulduklarıyla geçirebilse bile ıssızlaşan bu ortamlarda kışın onları açlık ve ölüm bekliyor. Ya da belki o günü bile göremeden öldürülüyorlar.

İki üç sene evvel Ağva'da kangala benzer bir yavruyu görünce ancak bir paket süt almak gelebilmişti elimizden. O kadar küçüktü. Bu sene Rumeli Feneri'nde bir golden retriever yolumuzu kesti ve neredeyse beni alın diye yalvardı. Yine Rumeli Feneri'nde türlü türlü cins köpek gördük. Husky'ler bir başlarına dolanıyorlardı. İnsanların sorumsuzluğu...

Bahçeli bir evim falan olsa ne yapacağım belli. Hafta sonu mekanlarında iki tur atıp da güzel ve evsiz bir köpek bulamayacağıma inanmıyorum.  :-\
« Son Düzenleme: 31 Ağustos 2012, 20:55:30 Gönderen: deserteagle »
Barika-i hakikat müsademe-i efkardan doğar
Namık Kemal
Instagram'da ben

Salim Türk

  • *
  • 6976
  • 1976
  • Meslek: Web tasarım ve programlama (Makine Öğretmeni)
  • Yer: İzmir-Buca
Ynt: Bir Konuk
« Yanıtla #5 : 31 Ağustos 2012, 13:14:25 »
Eylem Ustam sadece terketme olayının dışında maalesef aileler hayvan sevgisi aşılamadığı için sokaktaki hayvanlara kötü davranan çocuklar var. Ben öyle çocuklar gördüğümde çok üzülüyorum ve ailelerine çok fazla sinirleniyorum. Nasıl bir psikolojideki çocuk bir hayvana taş atabilir.

deserteagle

  • Eylem Cengiz, 49
  • ***
  • 9533
  • Meslek: elektronik ve hab. müh.
  • Yer: İstanbul, Kırklareli
Ynt: Bir Konuk
« Yanıtla #6 : 31 Ağustos 2012, 14:28:42 »
Bilgisayarın ve kapalı ev hayatının çocuklara değilse bile hayvanlara faydası çocukların hayvanların peşini bırakmasıyla oldu. >:D
Barika-i hakikat müsademe-i efkardan doğar
Namık Kemal
Instagram'da ben

DUMRU

  • Hüseyin DUMRU 1982
  • ***
  • 1025
    • www.bozkirgezgini.com
  • Meslek: Eczane teknisyeni
  • Yer: Konya/Bozkır
Ynt: Bir Konuk
« Yanıtla #7 : 31 Ağustos 2012, 20:37:36 »
Ben 12 kardeşim 13 yaşında. O zamanlar ya kar çok yağıyor yada donlar uzun sürdüğü için yağan erimiyor. Netice 12 yaşında iki öğrencinin 300 metre ileride ki okullarına gitmesi  karın ilk yağdığı gün en az 20 dakika...  Çok zaman karın üzeri don olduğu için ayaklarımız batmadan giderdik. O günler şanslı günümüz olurdu. Okul yolunda yıkık bir ev bir kaç ulu ildeğmez ağacı vardı. Yine ürpererek geçiyorduk o viranenin  yanından ki. Sabah sabah bir acı viyaklama...Ablam benden cesur. Hemen yöneldi sesin geldiği yere. 5 tane alacalı enik. O kadar tatlılardı ki... Hepsine birer ad koyduk. İki tanesi vardı ki biri benim diğeri ablamın favorisi. Benim ki Patili, ablamın ki Peti...

Annem çok yufka yüreklidir. Toprak gibi bir yüreği vardır Babam ise...Hayvanlara hiç acımaz. Despot. Bakışı yeter korkmak için. Bir o kadar da kuvvetli.  Hem okul hem davar gütmek zoruna gitmiş , İlkokul 1den firar etmiş. O gün bu gündür hep ağır işlerde çalışmış. Eeeh çok görmem ki yüreği taş kesilmiş.

 Babamdan gizli gizli yal yapardık köpeklerin annesine. Sonra onlarda içmeye başladı.   Artık dışarılarda gezer dolaşır olmuşlardı. Benim Patili adeta benim okul çıkış saatlerimi bilir. Karın üzerinde bulduğu taşta beni beklerdi. 300 metreden bile beni görür karların içinde gömüle çıka beni bulurdu. Ne tatlı bir duyguydu.

Onlara küçük bir barakada yapmıştık. Altlarına eski yorganlardan bir kaç parça.Orda  yaşamaya başlamışlardı. 

Kışın son demleriydi. O gecenin çok soğuk geçeceği gündüzden belliydi. Gece merdivenimizin ordan inilti sesi geldi. Bu bizim eniklerdi. Babam hiddetle dışarı çıkıp bin bir küfürle kovaladı eniklerimizi.. Yapma baba diyemezdik. Öyle bir şansımız hiç olmadı.

Sonra sabah oldu. Meraklı bakışlarla fırladım yatağımdan. Eniğin bir tanesi evin duvarına kıvrılmış. Sevinmeye zamanım kalmadan öldüğünü farkettim. Sonra teker teker diğer kardeşlerinin ölü bedenlerini ve annesinin.... Donarak ölmüşlerdi hepsi. 

Hiç  kimse beklememişti benim okul çıkışımı o beklemişti.. Ama ben ona sahiplenemedim yeterince.

O gün bu gündür içimde bir ukdedir bir köpek sahibi olmak. Haaa öbür yandan köpektende çok korkarım haaa. Ama sevgi başka... Evlendik, hanımımda hiç hayvan sevgisi yok..

Bakalım bir gün tam müstakil bir evim olursa.. Bir köpek. biraz tavuk bir kaç tavşan... Hayal bu ya...Nasip..
Yiğidin harman olduğu yerde doğmuşsam. Şu Uluçay'dan su içmişsem.. Namerdin sofrasına bağdaş kurup oturmam. Hüseyin DUMRU

Kaya

  • ***
  • 2867
  • Meslek: technik
  • Yer: Frankfurt
Ynt: Bir Konuk
« Yanıtla #8 : 09 Mart 2013, 01:30:05 »
Benim Rotweiler'im vardi .67 cm omuz yüksekligi çok yaman bir hayvandi sayisiz maceralarimiz oldu.ben askerde iken çalindi sonradan buldum ama bir iki gün sonra babami kaybettim .20 gün sonrada buraya Almanya'ya geldim halen içimde bir uktedir nerde bir rotweiler görsem burnumun direği sizlar...
Alimler seyre dalar ,cahil olan dostluk düsmanlik arar

mehmet dülcek

  • ***
  • 3207
  • Yer: tuzla/istanbul
Ynt: Bir Konuk
« Yanıtla #9 : 09 Mart 2013, 09:54:08 »
benımde sokaktan alıp besledıgım kangal kırması ırı yarı bı kopegım var ısmı logo  :) ozgur bi kopek gelır karnını doyurur gunduzlerı gezer aksam olunca kesınlıkle evıne doner bazende korkunc yaralarla gelır en son sag gozunun altında 5 cm buyuklugunde  bi yarayla geldi tedavi 1 ay surmustu, ve bu benım besledıgım 3. sokak kopegım.