Krom içeren çeliklerde krom karbür çökelmesi denen bir olay vardı, özellikle kaynakçıların korkulu rüyalarından biridir hele de östenitik krom nikelli çeliklerin kaynağı söz konusuysa. Bu tür çeliklerin üretimleri sırasında krom karbürün östenit içerisinde çözündüğü 1100C den itibaren hızla soğutulduklarını okumuştum. Ne zaman ki sıcaklık tekrardan 450C nin üzerine çıkarsa karbonun difüzyon hızı, karbonu tane sınırları dışına çıkaracak kadar artıyor, böyle olduğunda tane sınırlarında biriken karbon, kroma karşı olan yüksek ilgisinden dolayı bu bölgede krom ile birleşerek krom karbür oluşturuyor ( (Fe,Cr)23C6) bu durumdaki karbürün ağırlık olarak %90ını krom oluşturuyor, tane sınırlarındaki çok az karbon bile ostenit tanelerinin çevresindeki kromu aşırı derecede azaltıyor. Peki bunun bize ne zararı var işte bu olay kromun yapıda çökelmesine yol açıyor, kabaca yapıdaki keomun neredeyse hepsi karbür haline geçiyor, bu da tane sınırlarında şiddetli korozyona yol açıyor ve paslanmazlık özelliği ne yazık ki gidiyor, üreticiler bunun önüne geçmek için çeliğin üretimi sırasında içeriğe karbonun kromdan daha çok ilgi duyacağı metal yada metaller ekliyorlar ( buna stabilize etme deniyor) mesela titanyum, neobyum, tantal gibi. Karbon bu seferde bu arkadaşlarla karbür oluşturmaya çalıştığından kromun büyük bir kısmına sataşmıyor, bu sayede de çelik paslanmaya daha dirençli oluyor.