Taner hocam, çocukluğumun en büyük badiresini o bizim amatör teleferiklerden birinde atlattım.
Dedemlerin evden yol kenarına 250-300m bir teleferiğimiz vardı, çay bahçelerinin üstünden. Çayın arasından merdiven de vardı ama, çay sıralarının arasında pusu kurup merdiveni kullananlara tos vuran bir kızıl keçi vardı (az dizimi kanatmadıydı), onun korkusuna teleferikle ineyim dedim. Freni yarı boşaltıp eski kapıdan bozma (kolu, menteşesi üzerinde

) platforma atladım. Yarı yolda aklıma geldi kim durduracak bunu aşağı vardığında diye

ama dönüşü yok tabii. Hattın bittiği yerde teleferik kontrolden çıkarsa çarpıp dursun diye çatılmış kütükler olur, platform onlara çarptı, ben kütüklerin üzerinden uçtum, sonrada yerde takla ata ata bayağı bir gittim. Hayrettir, burnum bile kanamadı.
En güzeli, akşam anlatınca ertesi gün dedem kızıl keçiden kavurma yaptı

.