Rus'ların çok sevdiği bir show.
Sertlik ihtiyaca göre ayarlanan bir durum olduğundan her bıçağın yada kesicinin şişe çizebilecek sertlikte olması gerekmiyor. Mesela vurmalı işler için kullanılan bir hatchet yada chopper, kırılmaması için kullanılan çeliğin max. sertliğine çıkılmaması gerekiyor. En azından differential hardening ile sırtının yumuşak kalması faydalıdır.
Meneviş ile gerginlik giderilirken sertlikten de bir miktar feragat edilir. Bu şovu yapanlar "bakın menevişten sonra bile ne kadar sert bir bıçak yaptım" demeye çalışıyor. Peki buradaki başarı ne? Bıçakta kullanılan çelik diyelimki en iyi şartlarda ve hatta sadece laboratuvar ortamında ilk su verildiğinde 65hrc sertliği görebiliyor. Menevişten sonra da 63hrc'ye düştü diyelim. Şişeyi çizebilir. Bizim bitkisel yağlarla ve ısı kontrolü nispeten zor olan ocaklarda ısıl işlem yaptığımızı düşünürsek, ilk su verildiğinde 65hrc serliği görmek imkansız hale geliyor. Hala yanık motor yağı olur mu sorularını göz önünde bulundurursak yanık yağ ile ısıl işlem yapan, östenizasyon bile yapmayan amatörlerin olduğunu tahmin etmek zor değil. Bunların bazıları satış bile yapıyor... İşte elin Rus'u "bi kendi bıçağına bak, bir de benim yaptığıma bak deyip ısıl işleme ne kadar hakim olduğunu, laboratuvar ortamındaki başarıya yaklaştığını göstermek istiyor.
8 Yanıt
1775 Gösterim