Madem oyle anlatayım. Fotolar da inşallah sabaha.
2 yıl once universitenin son yılı yurt odasında aniden bir çaki yapma meraki uyandı. Autocad ile sırttan kilitli bir bıçak cizdim falan. Hatta gittim parcaları plexi malzemeden lazerde kestirdim kirtasiyede. Montajladım filan çalışıyor herşey.
Eve geldigimde bi heyecanla elde ne malzeme varsa daire testereden bıçağı, paslanmaz malzemeden linerleri kestim.
Tabi tek liner kesmişim bicagı tahta uzerinde monteledim çalıştı filan. Ama iste film bundan sonra koptu.
Tek bir zımpara bandım vardi. Kör bantta ağız açmaya çalıştım özensiz saçma bir ağız oldu. Sonra kömürde su verdim yamuldu namlu. Mümkün oldugu kadar duzeltmeye çalıştım filan.
Sıra ikinci lineri yapmaya geldi. Onu yapmaya çalışırken arka tarafta linerin bi taraftan 1 mm eksik kaldı. Yani estetik bi problem. Onu elektrodla doldurmayı denedim erittim bozdum malzemeyi.
Sonra bi tane daha yaptım bu sefer ucu kırdım paslanmaz delerken. Kesip bilemeye çalıştım tekrar delmedi.
Zar zor deldigim delik te kaydı bu liner de kullanilmaz oldu.
Sonra köşedeki aluminyum profile takıldı gözüm ondan 1.2 mm iki sac kesip yaptim linerleri.
Bıçağın montajını tamamladıktan sonra kilit mekanizmasının çok iyi çalışmadığını fark ettim. Yukardan bastırınca kilit bırakıyor.
Hangi akla hizmet bilmiyorum ama arkadaki tırnak aynı çelikten olmasına rağmen su vermedim. Ondandır muhtemel kilit iyice aşındı slip joint gibi bişey oldu.
Geçenlerde pivot percimi kaydığı için sökmeye yeltendim ama ağaçtan çıkıp çelikten çıkmayınca ağacı çatlatıp namluyu daha da gevşettiğimle kaldım.
Yani çok iri, hantal çirkin bişey oldu çıktı.
Ama babam çok sever bunu. Ağaç aşılamada, bahçede filan ilk bunu arar. Çünkü karbon çelik cok iyi keskinlik aliyor ve kullanışlı da oldu meret herşeye rağmen.