Soruyu aslında açıkça Eylem cevaplamış. El yapımı bıçakların ortalama sertliği 56-60 HRC arasındadır, bu sertlik civarında rahat çalışma içi karbür-elmas uçlar kullanılması gerekir. Bazı bıçaklarda (hamonlu olanlarda ya da sırtının suyu kaçırılmış ağzı sert bırakılmışlarda) namlunun büyük kısmı sertleşmemiş çeliktir, ağız kısmı serttir. Böyle çeliklerde gravür yapmak daha rahat olabilir.
Bunun dışında gravür daha çok namluya değil balçak, kabza ve diğer kabza aksamlarında kullanılır. Namludaki bezemeler gravür değil de genelde asit indirme ile yapılır. Eğer oyma işlemi yapılacaksa da genelde ısıl işlem öncesi yapılır, ısıl işlem sonrası sadece temizleme işlemi yapılır...
Gravür veya asit indirme bezeme içeren bıçak namlularının en önemli dezavantajı oyma/oyukların arasında kirlerin birikmesi, namlunun dayanımının düşmesi ve paslanmaya açık noktaların oluşması... Ben de Eyleme aynen katılıyorum, gravür işlemeli bir namlusu olan bıçak kulanmak istemezdim...