Asıl konu için yazayım:
3 sıcaklıkta su verdi, mantıken böyle başlayan su verme sıcaklığını ölçme amaçlı testte temperleme zaten yapılmamalı. Çünkü gözlem imkanını ortadan kaldırır.
1.'deki ağız kırılmadı. Halbuki ağız, 2.'de ve 3.'de kırıldı. Demek ki 1.'deki sıcaklık düşük. Su verme sıcaklığı yeterli geldiğinde temperlenmemiş metal kırılgan olur. 2. ve 3. öyle.
O zaman 1.'yi eledik. Ya peki sonra?
İki sıcaklıktan ikisi de kırılganlığı sağladığına göre böyle bir yay çeliğinden doğru olan sıcaklık düşük olan sıcaklık. Yani 2.'nin su verme sıcaklığı doğru. 3.'deki kırıkta sanki taneler daha kaba görünüyor gibiydi de... Bu da kötü, kaçınılması gereken bir durum, demek ki 3. sıcaklık gerçekten de kötü...
-- o --
Unutmayın, önce olabildiğince sertleştiriyoruz, sonra temperliyoruz.
-- o --
Ha ben olsam su verme sıcaklığını tahmin için neye bakardım:
Adamın yaptığı bence de doğru ancak bundan önce ilk olarak makasın en kalın kesitinin kaç mm olduğuna bakardım. Bu sayede çeliğin ne olabileceği konusunda daha iyi bir tahmin yapabilirdim.
Bu makas, dikkat ettiyseniz yerdeki diğer makasa göre de çok daha kalın. Böyle kalın bir makasın alaşımı, en kalın kesitinde bile derinlemesine su vermeye uygun olarak seçilmiş bir alaşım olmalıdır. Bu saptama, yaylık çelikler arasından hangisi ile karşı karşıya olduğumuzu ve buna neyle su verebileceğimizi tahminde yararlı olacaktır. Örneğin bu makas, 1060'dansa 5160 olabilir. 5160'ın su verilebilirliği (hardenability) daha yüksektir, yani daha yavaş su verilebilir. Haliyle daha derine kadar su alabilir yada daha yavaş bir ortamda su verilebilir. ( + Böyle yavaş bir ortamda su verebilmek çatlama olasığını azaltmak için de faydalıdır. Böyle kalın bir parçanın dışının su içinde hızlı su alıp kısalmaya çabaladığı anda içinin henüz çok sıcak olup da daha hiç kısalmaya başlamadığını düşünün, o gerilimi gözünüzde canlandırın...)
Bu tespitten sonra 5160 veya diğer derinlemesine su alabilen çelikler neyse onların dokümanlarına bakılır...