Yapışkanda da çelikte olduğu gibi asıl mesele, mucize tür değil de amaca en uygun olan türü seçmekten ibaret... Bu nedenle bu gün hem yeni yapıştırıcı arayışı sürüyor hem de kimi eski ürünler hâlâ kullanmaya devam ediyor.
Gizli kuyruk bıçakların bakımı, makul bir sıcaklıkta çözülen geleneksel yapıştırıcılar sayesinde daha kolay yapılabilir. Örneğin eğer namlunun suyunu kaçırmayacak bir sıcaklık, yapıştırıcıyı yumuşatmak için yeterli ise parçaların bakım ve değişimini sıkıntısız yapmak için elimiz kuvvetlenir.
Genel bir tarif:
Çam reçinesinin bir hali + çok ince toz halinde bir malzeme ( + balmumu + vs )
Buna uyan tarifler:
-- Reçine ve odun kömürünün tozu ile:
Alltaki linkteki tarifte 3 ölçü reçineye 1 ölçü kömür tozu kullanılmış.
http://willowhavenoutdoor.com/general-survival/how-to-make-pine-resin-glue/-- Sheffield ustaları zamanında ortada çok bulunan kırmızı tuğlaların tozunu + reçineyi ve yanılmıyorsam balmumunu kullanarak yapıştırıcılarını yapıyorlarmış. Belki de bu tarif, tuğlanın renginin kullanılan sap malzemesi ile daha iyi örtüşmesinden yola çıkarak hazırlanmıştır.
-- Bazıları toz halinde kullanılan kömür ve tuğlanın yerine (yada yanına hayvan pisliği de kullanmışlar. Tavşan pisliği gibi...
Bu tarifine ettiğim tipteki yapıştırıcılar batı oklarının başlarını tutturmada ve gizli kuyruklu bıçaklarda kullanılmıştır ancak bunların görsel olarak ne kadar tatmin edici olacağını da takdirinize bırakıyorum. Dediğim gibi, önemli olan amaca uygun olanı seçmek...
-- o --
Mersin balığı damağı belki yay yapımında eşsiz de acaba bıçak yaparkenki amaçlara uygun mu? Yada dışardan getirmek gereken bu ürün bıçakçılıkta o kadar emsalsiz bir ürün olarak görülmüş bu yüzden maliyetine değiyor denilmiş midir??
44 Yanıt
8834 Gösterim