Paslanan bıçakta istenmeyen özellikle kırmızı pastır yani Fe2O3. Bu durum su ile birlikte demirin hidratlanması ile olur (OH grubu). Bu tür pas derinliğe işleyen ve stabil olmayan gevşek bir tabakadır, yayılmacıdır, çeliğin mekanik özelliklerini düşürür zamanla. Yüksek ısı ile birlikte ise çeliğin üstünde FeO kimyasal yapısında daha stabil, daha az yayılmacı ve koruyucu katman olarak bir oksit tabakası oluşur. Bu pas türü menevişte ve ısıl işlem sonrasında oluşur. Ancak bir koruma tabakası olarak en kalıcı tabaka Fe3O4 tabakası ile olur. Bu normal kırmızı tabakanın daha da oksitlenmesi ile olur, karartma formülleri, asit patinasyon, elektro-aşındırma sonucundaki karartma bu tip oksidasyona örnektir, bu tabaka Fe2O3 ve FeO tabakasından daha kalıcı ve koruyucu bir katman oluşturur. Bunun için en sağlam yöntem soğuk pas patinasyonudur, işlem zahmetli fakat sonucu mevcut olan en sağlam patinasyon yöntemidir, homojen bir kırmızı pas elde etme, ardından bunu sıfır numara celik yün ile ovalayıp işlem tekrarlanır. Bu tabakayı homojen elde etmek için çelik malzeme nitrik asit ve tuzruhu kaplar içeren kapalı bir fanusta bekletilir, u asit ve bazların buharları ile çok homojen bir kırmızı pas ile kaplanır, bu sonra dağıtılır çelik yün ile, ardından işlem defalarca tekrarlanır, 3-5 tekrardan sonra yine çelik yün ile dağıtılan pas artık siyah tabakaya dönüşmüştür. Bunu hafif polisajla parlatarak çok güzel koyu mavi-lacivert bir sonuç elde edilir, ancak bu sonucu elde etmek 5-10 gün alır. Bunun hızlandırılmış sıcak kostik banyoları ile de elde edilebilmekte olduğunu belirtmeliyim, ancak sonuç daha sığ ve daha dayanıksız olur...
27 Yanıt
27430 Gösterim