D2 ile yaptığım birçok bıçak türü var. Şimdiye kadar bir tek büyük, kamp tipi ya da machette türü bişeyler yapmadım bu çelikle, olmasına olur ama düz karbon tipi ya da yağ çeliği türü çelikler daha sağlıklı olacaktır diye düşünüyorum, sonuçta esneme kapasitesi oldukça sınırlı bir çelik.
Ancak esneme diyince birçok fileto bıçağı yaptım bu çelikten ancak kalınlık 2 mm'nin altında istediğim performansı verdi. 1.5 mm çelikle de uğraşmak gerçekten zor bir iş, hele ısıl işlemden düz çıkmasını sağlamak ayrı bir zorluk.
Bir de ustura konusunda haklılık olduğunu söylemeliyim, tane-karbür yapısı yüzünden pürüssüz bir kesim neredeyse imkansız, daha önce birkaç kamış bıçağı denemesi başarısız oldu, istendiği gibi mükemmel keskinliğe asla ulaşılamıyor.
Mutfak bıçakları ve özellikle şef bıçaklarında hala birinci tercihimdir. Harika ağız tutuşunun dışunda masatla kılağı düzeltmesine güzel cevap vermesi ve kör iken bile diğer çoğu çeliğe göre halen kesmeye devam etmesi çok işe yarar özellikleri.
Isıl işlem pratiğinde de en önemli konu, mutlaka 1030 derece civarında 35-40 dakika demleme sonunda tam performansına ulaşıyor. Hava çeliği olması dolayısı ile metal plakalar arasında presle güzel sertleşiyor ve bükülme vs. olmuyor. Çatlama, kırılma ile hiç karşılaşmadım denilebilir, birkaç dikkatsiz hareket dışında. Boyutsal kararlılığı oldukça yüksektir, ağız kalınlığını ısıl işlem öncesinde neredeyse son haline verip yine de sertleştirmeyi sorunsuz atlatabiliyorsununz diğer çeliklerin aksine. Büyük bıçaklar için ise eğer hava çeliği arıyorsanız 5mm ve üstü kalınlıklarda D3'ü önerebilirim. Daha geçenlerde bitirdiğim bir yatağan saldırmasının darbe performansı cidden etkileyici oldu. Bıçağın 5mm paslanmaz pinlerini yine bıçak ile çekiçleyerek kestim, sonuçta ağızda bir hasar oluşmadan kesim yapabildim, özel bir işlem de yapmamama rağmen. D3 piyasada Böhler K100 olarak ve lama halinde bulunabiliyor. D2'den farkı yağda su verme sonunda tam performansa kavuşuyor...