Lamine Damaskus çeliği (pota çeliği olmayan) genelde birbirine yakın östenizasyonu (su verme ısısı) olan çeliklerden yapılır, yani daha doğrusu ideali budur. Ancak farklı yapıdaki çelikler kullanılmışsa genelde bir ortalama alınır, ya da en düşük östenizasyonu olan çeliğe göre ısıl işlem yapılır. Açıkçası en mantıklısı bana göre budur, bu sayede düşük alaşımlı çelik/ler daha yüksek alaşımlara ayak uydurmaya çalışmayıp tane büyümesi yaşamazlar. Yüksek alaşımlardan tam performans alınamaz ama mesele yapı kırılgan olmasın. Yani örneğin 800 derece civarında su verilen bir çelikle 900 derece civarında su verilen bir çelik brlikte kullanılmışsa fikrimce en mantıklısı 800 civarında, belki bir miktar yüksek mesela 820'de su vermek olacaktır. Eğer 900 derece civarında ısıl işlem yapsaydık ağızda tane büyümesinden dolayı direnç ciddi düşebilirdi. Tabii burada sadece çeliklerin tipleri önemli değildir. Kaç katlıdır, damaskusu yaparken ne kadar zaman yüksek ısılara maruz kalmıştır, genel desenin yapısı vs. de önemli bence, mesela ağız kısmında genelde 900 derecelik çelik denk gelecek bir desen varsa 800 derecede ısıl işlem yapmak mantıksız olabilir, ya da uzun zaman yüksek ısılarda çalışılmış bir ürün vardır elinizde ve ciddi miktarda karbon yitirmiştir, bu durumda ısıl işlem ısısını bir kaç denemeden sonra tutturabilirsiniz. Mesela yağ çeliklerinden yapılmış bir damaskus (O1 ve L6 karışımı mesela güzel bir örnektir) o kadar fazla karbon yitirmiş olabilir ki suda su verdiğinizde ancak sertleşebilir bazı durumlarda...