Biraz önce internette gezinirken ekşi sözlükte bıçak kelimesinin etimolojisiyle bir gönderi gördüm.
talât tekin'e göre "bıç-" fiilinden değil, "bi"den türemiş söz. "bi" ise çinçe kökenli bir kelimeymiş. "türk kuyumculuk terimleri sözlüğü"ne göre söz, isimden alet adı yapan {+çak} ekiyle türetilmiş. benzer şekilde türetilmiş bilekçek (kelepçe), çamçak (ağaçtan su içme kabı), elcek (eldiven), kolçak, oyuncak ve götçek (oturma tahtası) kelimeleri de var. süer eker ise bıçak türetilirken en iyi olasılıkla bulaşma (kontaminasyon) olabileceğini söylüyor.
Acaba buradaki ustalarımız bu konuda araştırma yaptımı?
Şahsen kelimelerin hakettiği değeri görmediğini düşünüyorum. Herşeyi harcadığımız gibi bir çırpıda söylediğimiz ama mana yönüyle pek alakadar olmadığımız kelimeler zamanla kıymetini yitiriyor malesef.
1 Yanıt
290 Gösterim