Bıçak Sanatı - Forum
Konu Dışı => Genel Muhabbet => Konuyu başlatan: DUMRU - 28 Ocak 2014, 19:07:22
-
Bu forumu keşfettiğim bu güne kadar güzel insanlarla tanıştım, sıkıntımı, sevincimi paylaştım. Ve bu gün bir sıkıntımı daha paylaşmak istiyorum.
Oğlum ile anlaşamıyorum.
3,5 yaşında bir oğlum var. Lakin beni sevmiyor. Nerede hata yapıyorum anlamıyorum. İşten döndüğüm zaman istiyorum ki ailemle hoş vakit geçireyim. Kahve alışkanlığım yok, genelde evde olurum. Ona akşamları yeterince zaman ayırıyorum. Ama doğduğu günden bu zamana kadar ne yaptıysam sevmedi beni. Hava güzel olduğu zaman çarşıyı geziyoruz, imkan buldukça doğaya götürüyorum, birlikte oyun oynamaya çalışıyorum ama olmuyor, sevmiyor beni. Varsa da yoksa da annesi..
Kayın pederimin iki kız evladı var, eşim ona en yakın evladı olduğu için sürekli iç içeler. Oğlum ne beni ne annemleri nede benim bir akrabamı sevemedi gitti. Anlamıyorum sorun nedir?
Bir insana evladı durduk yere " pis baba, seni sevmiyorum " derse var siz düşünün halimi.Çok canım sıkkın.
Akşama kadar evde oyuncakları ile oynuyor ve çizgi film izliyor hatta gece ikiye kadar sürekli çizgi film izliyor.
Evde bir nedenden dolayı kızdığım zaman annesine sarılıyor eşimde baban haklı demiyor. Bu nedenle midir bana bir kini var oğlumun.
Az önce yine bildik bir sahne yaşadık, çok canım sıkıldı evden dışarı çıktım, şaşkın ve üzgün geziyordum aklıma foruma yazmak geldi. Yazmak belki rahatlatır içimi belki gözümden kaçan bir hatayı forumdaşlarım görür diye size yazıyorum. Değerli dostlarım bana bir akıl verin, ne yapmalıyım??*
-
Henüz baba olmadım fakat bu yaştaki bir çocuğun birisine kin gütmesi imkansıza çok yakın.Ancak ve ancak birisi ona sürekli sizi kötülerse yada sizle ilgili kötüşeyler paylaşırsa mümkün bu bir çocuğada en yakın olanda onunla ençok vakit geçirendir eğer dediğiniz gibi sürekli onunla vakit geçiriyorsanız bu söylediklerim dışındakiler imkansız bir evlat olarak söylüyorum ...
-
Profesyonel yardım almayı denediniz mi? Yardım almadıysanız profesyonel bir yardım alın bence. Az çok bildiğim kadarıyla anne, baba ve çocuk hep birlikte bir destek alması gerekiyor. Bu konunun uzmanları daha çok yardımcı olacaktır. Biz sadece burada derdinize ortak olmaya çalışırız. Keşke elimden birşey gelse de yardımcı olabilsem. Umarım bu sıkıntıyı biran önce atlatırsınız.
-
Profesyonel yardım almayı denediniz mi? Yardım almadıysanız profesyonel bir yardım alın bence. Az çok bildiğim kadarıyla anne, baba ve çocuk hep birlikte bir destek alması gerekiyor. Bu konunun uzmanları daha çok yardımcı olacaktır. Biz sadece burada derdinize ortak olmaya çalışırız. Keşke elimden birşey gelse de yardımcı olabilsem. Umarım bu sıkıntıyı biran önce atlatırsınız.
Ailelerin sorunlarını önce içinde çözmeye çalışması gerekir diye düşünüyorum. Ama çaresiz kaldığım yerde yardım almak en doğrusu fakat eşimin bu yardıma ve bu yardım sonucu uyması gerekebilecek durumları kabul edeceğini sanmıyorum. Ve bu yardımı nereden kimden almam gerekir?
-
Bir pediatriste görünmekte fayda vardır diye düşünüyorum. Eşinizin ve tabi sizin de tavsiyelere uyması gerekir. Çocuğun bu yönde davranışını etkileyecek pek çok faktör olabilir. Onun için biz ne söylesek boş. Önce sorunun tespiti yapılmalı. Bence bir an önce eşinizle görüşün ve bu yönde bir hareket edin. Belki sandığınız gibi büyük bir sorun yoktur.
-
Profesyonel yardım almayı denediniz mi? Yardım almadıysanız profesyonel bir yardım alın bence. Az çok bildiğim kadarıyla anne, baba ve çocuk hep birlikte bir destek alması gerekiyor. Bu konunun uzmanları daha çok yardımcı olacaktır. Biz sadece burada derdinize ortak olmaya çalışırız. Keşke elimden birşey gelse de yardımcı olabilsem. Umarım bu sıkıntıyı biran önce atlatırsınız.
Ailelerin sorunlarını önce içinde çözmeye çalışması gerekir diye düşünüyorum. Ama çaresiz kaldığım yerde yardım almak en doğrusu fakat eşimin bu yardıma ve bu yardım sonucu uyması gerekebilecek durumları kabul edeceğini sanmıyorum. Ve bu yardımı nereden kimden almam gerekir?
Öncelikle, taze bir baba olarak üzüntünüzü anlayabiliyorum. Salim' in de dediği gibi profesyonel yardım ve erken teşhis ileride oluşabilecek sıkıntıları engellemek adına gerçekten çok önemli. Kendi içinizde çözme eğiliminizi gayet iyi anlıyorum ve fakat sonuç adına çok doğru bir yaklaşım olmayacaktır. Çocuğunuzdaki bu rahatsız olduğunuz sıkıntılı durumun tam teşhisi ve gerekli önlemleri ancak bu işin profesyonelleri ile çözebilirsiniz. Sağlıklı bir gelecek için, ailenin tüm fertlerinin gerekli görülen tedbirlere harfiyen uyması da çok önemli; hem kendi, hem de çocuğunuzun ruh sağlığı için. Sağlıksız ruh hali -ki şu an içinde bulunduğunuz ruh hali hiç sağlıklı değil- çocuktaki sıkıntının artarak ilerlemesine sebep verebilir. Bu spiral döngüye kapılırsanız, geri dönüşü zor noktaları da hızla geçme riskiniz var.
Bu yazdıklarım naçizane tavsiyemdir. Durumun ne derece ciddi olup olmadığını, daha önce de belirttiğim gibi, ancak profesyoneller söyleyebilir.
-
eğer oğlunuz başka birileri tarafından size karşı kışkırtılmıyorsa(ki pek zannetmiyorum) muhtemelen sizden daha fazla ilgi görmek istediği için bu tarz davranıyor. Daha fazla zaman ayırmaya çalışın. Sonuçta anneyle günün her saati beraber olduğu için anneye daha güvenli bağlanması normal. Bu arada erkek çocuklar 3 yaşlarında anneye karşı daha ilgililerdir. Kız çocuklarında ise bu durum tam tersidir çünkü bu yaşlar cinsel kimliğin yeni yeni oluşmaya başladığı, çocuğun kendinin erkek veya kız olduğunu kavramaya başladığı yıllardır. Bu sebeple de karşı cinse ilgi göstermesi normal. Çok fazla canınınızı sıkmayın. Yine de belliki bu durumdan oldukça rahatsızsınız. Bir uzmandan yardım almak en azından içinizi rahatlatmak için uygun olacaktır.
-
Kardeşim Ustalar gerekli açıklamada bulunmuşlar bizede dua etmek düşerek Allah yardımcın olsun.
-
Öncelikle Allah yardımcın olsun Hüseyin abi. Bir baba olarak çok zor bir durumda kalmışsın.
Oğlunun seni sevmediğini nerden çıkardın ki :). Elbette seni seviyordur ama sana karşı bu sevginin önüne geçen başka bir duygu hissediyor olabilir. Belki geçmişte yapmış olduğun bir hareket onda iz bırakmıştır ve antipati oluşturmuştur.
Bir uzman yardımı bencede şart. Çünkü bahsettiğim gibi bir durum oluşmuşsa senin üstüne gitmen durumu daha kötü bir hale getirir.
-
Öncelikle Allah yardımcınız olsun, ama hemen yelkenleri suya indirmeyin. Aklıma gelen ilk ihtimal annesini kıskandığı paylaşmak istemediği. Sanırım star tv de süper dadı diye bir seri program vardı. Ana konusu sıkıntılı çocuklar ile nasıl başedileceği üzerine. Orada benzer davranışlarda bulunan çocuklar görmüştüm diye aklımda kalmış. Internetten bulabilirseniz eski bölümleri izleyebilirsiniz.
Bir de Kitapçılarda çocuk psikolojisi, eğitimi üzerine çeşitli yayınlar var. Bizim hanımda bebekler için iki kitap var, beğendiğini söylüyor. Eğer bir çocuk psikoloğundan yardım almaya çekiniyorsanız belki de bu tip kitaplar size yol gösterebilir ?
-
Öncelikle allah sabır versin, inşallah istediğiniz sevgiye doyarsınız.
çocuklarda sevgi = çıkardır bunu unutmayın. çocuk kendini dünyanın merkezinde görür ( ben merkezcidir ) her istediğini yapan, hatalarına göz yuman ebeveyn onun için hep gözdedir ( iyi polis) ama tersine olması gerekeni öğretmek için hatalarında uyarıcı davranan ebeveyn hep kötüdür ( kötü polis). anlattığınıza göre anladığım siz kötü polis olmuşsunuz.
alıntı
Evde bir nedenden dolayı kızdığım zaman annesine sarılıyor eşimde baban haklı demiyor. Bu nedenle midir bana bir kini var oğlumun.
Bu sözünüze binayen.
Benim kanım anne ve babanın olaylara karşı verdikleri tepkiler aynı ve tutarlı olmalı. Birinin 'hayır' dediğine diğeri asla 'evet' dememeli. öncelikle bu sorunu çözmeye çalışın.
çocuğunuzun sizi sevmediğinide asla düşünmeyin.
-
Öncelikle Allah yardımcnız olsun. Bence ortada büyüytülecek bir şey yok, o yaştaki bir çocuğun babasına kin ve nefret duyması imkansız diye düşünüyorum. Sürekli birine karşı kin ve nefret beslemesi için yaşı müsait değil, aklının henüz böyle şeyleri idrak edebileceğini düşünmüyorum. Çocuklar düz mantıklıdır, bir bir arkadaşımın başına gelen olayla örnekleyeyim, balkonda sigara içerken 3 yaşlarında oğlu yanına gelmiş ve baba sen katilmisin diye dormuş. Hayır oğlum neden öyle dedin diye sorduğunda katiller de silah taşıyor sen de silah taşıyorsun demiş. Hayır oğlum ben adam öldürmüyorum diyince, ama sen askersin televizyonda askerler adam öldürüyor demiş. Tıkanıp bir şey diyememeiş çocuğa. Çocukların askerler, silah taşıyan normal insanlar ve katiller arasındaki farkı o yaşta idrak edememesinden yola çıkarak onlar için eylem ve sonuç düz bir hattadır ayrıntı yoktur diye düşünüyorum. Bu bahsettiğim örneğe benzer bir olayda başka bir arkadaşımın daha başına gelmiş o andan sonra çocuk kendisini üniformalı görmesin diye işyerinde sivil elbisesini giyip öyle gitmeye başlamıştı.
Size pis demesi ona pis olarak öğrettiğiniz bir şeyi sizin yapmanız da olabilir örneğin sigara içmek. Benim çocuk 2 yaşında geçen sigaramdam bir tane almış ve ağzına götürürken annesi yakalamış, bırak o pis diye kızdığını duydum, yarın çocuğun bana pis demesi için bir neden olabilir. Size gelmemesi erkek çocuklarının anneye düşkün olması olabilir, benim oğlan 13 aylık oluncaya kadar kucağımda bir dakika bile durmamaıştır. Ben kucaklayıca ağlıyordu, ama ev sahaibi ve komşular kucaklayınca bir şey yapmıyordu, şimdi annesini bile tanımıyor, nedeni bilmiyorum çocuk birden bana düşkün hale geldi.
Sözü çok uzattık şunu söylemek istedim endişelenmenizi gerektierecek bir şey olmadığını düşünüyorum, ama yine de yardım istiyorsanız bir çocuk psikoloğuna gitmenizi tavsiye ederim.
-
öncelikle allah yardımcınız olsun ,ama ben kendi yiğenimle ilgili yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum,abimin oğlu dünya umrunda değildi sürekli tv izliyo sürekli bir muziplik peşinde birde epilepsi hastası diye biraz şımartılmıştı bunu istediği şeyi yaptırmak için profesyonelce kullanıyordu,birimiz onun yaptığına kzıdığımızda seni sevmiyorum diyordu,abimin işleri biraz yoğun eve geldiğindede osmanlıca dersi yapıyodu sohbet grubu felan vardı,abime dedim" abi bak bu çocukda birşeyler normal değil sürekli ortalığı karıştırmak yıkmak isteği var gel bunu bir pedagog'a götürelim,"bir çocuk pedagojiuzmanı ablayı bulduk o çocuğu başka bir odaya aldı2 saat gelmediler biz bekledik salonda ,iki saat sonunda çıktılar baktım bizim yiğenin elinde bir resim var a3 ebadında bir kağıttakarışık acayip birşey,yiğeni bizim çocuklarla oyun odasına gönderdik,pedagog anlatmaya başladı ,elindeki resme bakarak,dedikibu çocukda baba sevgisi hasreti var,evdekilerin hepsinide çok seviyo ama herkesin onunla ilgilenmesini istiyo,sabahtan akşama kadar tvde çizgifilm izlediğini söyledi içeride dedi ,çizgi filmde en çok ne var diye sormuş pedagog ablamız, yiğenin verdiği cevap,orada hiç oyun oynamıuyolarki sürekli birileri birilerinin yaptıklarını bozuyo ,sürekli birbirleriyle savaşıp birbirlerini öldürüyorlar demiş,pedagog kesinlikle vurdulu kırdılı çizgifilm yasak,dedi, resimlere bakarak babası sen neden oğlunla daha çok vakit geçirmiyosun bak bu resimde aradığı şeyi çizmiş bir baba ve elinden tuttuş çocuğunu park resmetmiş, çocuk bazı şeyleri direkt anlatamaz resmede döker aslında en güzel resimde özetler istediğini dedi,şaşırıp kaldım ama söyledikleri gerçekti,benim kızımıda odaya aldı onunlada 2 saat odada resim vs konuşmalar yaptıktan sonra dışarı çıktı tabi bizim hanım dersleri çok iyi olsun derdinde o zaman ,pedagog dediki,"babayı anneyi çok seviyo, kardeşinide çok seviyo ama annesinin mükemmel çocuk ısrarlarından bıkmış birazcık beni rahat bıraksın diyo işte bu resimde dedi,mesela çocuk resimde beni çizmiş park yapmış salıncak ben onu sallıyorum ,annesini çizmiş okul sırası sırada defter annesi ders anlatıyo gibi,bizim hanıma dedi kesinlikle bu çocuğa baskı yapmıyacaksın o zaten ne yapacağnı biliyor baskı yaparsan tersini yapar çocukların özelliği budur dedi,o zaman anasınıfına gidiyodu benim kız. şimdi 8. sınıfa gidiyo ,dersleride çok iyi .buradan şuna gelmek istiyorum sevgili arkadaşım,aile içerisinde hep süregelmiştir eşler arasında yok senin annen yok benim annem ,daha özel vs, ne yazıkki anneler çocukları evlilik yaşına gelmiş olup evlendikerinde çocuklarını onun eşi ve ailesi ile paylaşmayı istemiyorlar torunlarını bile malesef kız tarafı babalarına ve babalarının ailelerine, erkek tarafıda tam tersine yönlendirme eğiliminde oluyorlar eşlerde bu sefer annelerin söylemlerine göre hareket ettiklerinde film kopuyo,benim naçizane tavsiyem eşinizin ailesi büyük ihtimalle size yakın oturuyo ,daha uzak bir yere taşının her gün torunlarını göreceklerine ayda bir görsünler işte o zaman eşinizle paylaşımın değerini daha iyi anlarsınız.ama en önemlisi çok iyi bir uzman pedagog bulun özelliklede bayan olsunki çocuklarla iletişimleri daha kolay olduğundan en kısa sürede ne yapmanız gerektiği konusunda sizi bilgilendirecektir,bize çok faydalı oldu pedagogun.umarım size ve ailenizede mutluluğu getirir sevgiyle kalın.birol aslan
-
Bu yaşlardaki hali için eşimin görüşü daha muteberdir, pedagoji şeysini bilmesinden dolayı da, ilerki yaşlarda ana babasına hiç isyan etmeyen bir çocuk isyan edeninden daha kötü bir durumdadır diye düşünüyorum. Ana babasının kararını eleştirip kendi kararlarını oluşturması ve önüne konulan sınırları bir yere kadar zorlaması bence daha sağlıklı. Bir sonraki kuşağın yaşam koşullar, bilmesi gerekenler farklı olacağından bence bir miktar çatışma sağlıklı. Hem öğretmenin de iyisi sonradan anlaşılıyor. "Kafa" öğretmenler değil de çocuğu yönlendirerek zahmete sokanlar ilerde şükranla daha çok hatırlanıyor.
O nedenle bence çok da dertleneceğin bir durum olmayabilir. Ama benimkiler düşünce, bilenlerin görüşüne daha çok itibar etmeli.
-
Değerli ustalarım, ilginiz ve tavsiyeleriniz için çok teşekkür ederim. Akşam eve geri döndüğümde uyumuştu.Oysa elimde onun çok sevdiği pastadan üç dilim vardı. Ben çıktıktan sonra annesi ile de tartışmış ve annesi de kızınca ağlarken uyuyakalmış. Oğlanın uyuması ve uyanması ayrı bir dert. Uykusu varsa dünyayı zehir ediyor, ha kesa uykudan yeni uyandığında da. Bende oldum olası uyku satan adamları hiç sevmem.:) Sabah sabah asık suratlı insanlardan nefret ederim:) Neyse akşam on sularında uyandı. Pastasını getirdi annesi, sevindi. Biraz oynadık, öfkesi geçmişti. Benim alet takımı ile oynamayı özelliklede benimle oynamayı çok sever, takımı indirdim eski bir harddisc vardı. onu sökmeye çalıştık. Derken ben olduğum yerde uyumuş kalmışım. Annesi bir güzel duş aldırmış yanıma getirdi. Duştan çıkınca çok tatlı oluyor kerata. Bir kaç defa uyandım, sevdim; yattım.Hep yanımızda yattığı için gece bir ara bana sarıldığını gördüm.
Düşününce son iki haftadır haftasonu onunla hiç zaman geçiremediğimi hatırladım. Geçtiğimiz hafta aöf vardı ondan önce ki hafta rutin köy işleri. Bu haftasonunu ona ayıracağım. Resim konusunda henüz el becerisi gelişmiş değil, ama çizmeye çalıştığı şeyler genelde araba, kepçe ve diğer iş makineleri. Bir ara birlikte tahtadan minik bir el arabası yapmıştık, onu çok seviyor. Oynamasa bile bir koli oyuncağın içerisinde yokluğunun farkına varıyor.
Eşimim ailesinden uzaklaşmak... Kayın pederim ve kayın validem çok iyi insanlar. Beni sevdiklerini biliyorum. Burada tek evlatları var. Onları evlatlarından torunlarından uzaklaştırmayı zaman zaman çözüm olarak düşünsem de gerek iş imkanı gerek vefadan dolayı yapmadım, yapamadım. aslında sıkıntının çoğunluğu o yönden geliyor. Kayınvalidem kızını kendi haline bırakmıyor. Eve gelir, temizlik yapar, çamaşırları makineyi atar vs.. Benim ailem de tam tersi, hayatımıza ben talep etmediğim sürece karışmazlar.
Bozkırdan şehre taşınmayı çok düşünüyorum. Bozkırda iyi kötü hayatımı idame ettiririm. Evim var işim var. Doğa ile iç içeyim. Sabah 7:30 da evden çıkar akşam en geç 18:30 da evde olurum. Evim ile işim 10 dakika.Bu sayede ailemle daha çok zaman geçiriyorum.Tek sıkıntım balığa sık gidiyorum. Bırakmadım gitti. Şehire gidersem çocuğuma onu doğadan koparacağım için haksızlık edeceğimi düşünüyorum. En azından orta öğrenimi bitene kadar Bozkırda doğayı tanıması, sevmesi, merhameti hissetmesi için çalışacağım.
-
Bırakmadım gitti. Şehire gidersem çocuğuma onu doğadan koparacağım için haksızlık edeceğimi düşünüyorum. En azından orta öğrenimi bitene kadar Bozkırda doğayı tanıması, sevmesi, merhameti hissetmesi için çalışacağım.
Hayatımın ilk 12 yılı bozkır gibi biryerde geçseydi keşke diyorum bazen. Yaş ilerledikçe sorumluluklar omuzlara binmeye başladıkça insan tatlı anılar arıyor geçmişinde ama bulduğu tek şey beton binalar arasında bilgisayar başında boşa geçirilmiş zaman ve bu zamana acıyor insan.
-
Hüseyin merhaba;
Uzmanı değilim ama kendi çocuklarımla yaşadığımı aktarmaya çalışayım. 8 yaşında bir oğlum, 3 yaşında bir kızım var. Bizde durum tam ters. KIzımda oğlumda bana çok düşkünler. Öğretmeni özel bir görüşmede anneni mi babanı mı çok seviyorsun sorusuna babam deyince, sınıfta bir tek sen babanı çok seviyorsun demiş. Zaman zaman eşimde sorar, sen bu çocuklara ne yapıyorsun ? diye. Sadece onlara çok sevdiğimi belli ediyorum, derim. Çocuğa seni seviyorum deseniz anlamaz ama sıcak bir kucaklaşma daha çok şey ifade eder. Çocuğunuza sık sık sarılın. Bir şey soruyorsa veya anlatmaya çalışıyorsa, ne işiniz varsa bırakın. Gözleriniz aynı hizaya gelsin. Ayaktaysanız çökün. O anlatırken dinlediğinizi belirten ifadeler kullanın. Çok zaman geçirmektense az ama kaliteli zaman geçirin. Birlikte oyunlar kurun. Onun sevyesine inmeye çalışın. Ağzınızla araba sesi çıkarın. çocuk gibi oynamaya çalışın. Her şeyi bir oyuna çevirmeye çalışın. su içmek, tuvalete gitmek, giyinmek her şeyi oyun gibi yaparsanız yakınlaşmanız daha kolay olur. Yaptığı bir şeyi beğenirseniz, iltifat edin. Bunu çok abartmayın. çocuğunuzu koşulsuz sevin. Yemeğini yemezsen baban olmam gibi sözler söylemeyin. Başka akraba ve çocuklarla kıyaslamayın. İstemediğiniz bir şey yaptığında kişiliğini değil davranışı eleştirin. Şartlı cümleler kurmayın. Bu çocuğu çıkarcılığa yönlendirir. En önemliyi en sona sakladım. Evde bir otorite olur. Çocuk bakar otoritenin kim olduğuna ve ona itaat eder. Eşinizle çocuğunuza karşı birlikte ve kararlı olun. Yemekten önce şeker yiyebilirmiyim dediğinde size hayır dediğinizde eşiniz evet demesin. Ya o da hayır desin yada babana sor desin. Bu davranış çocuğun sizin patron olduğunuzu anlamasına ve saygı duymasına neden olacaktır.
Pek çok şey daha var ama, şimdilik aklıma gelenleri yazdım. Lütfen ama lütfen TV izlettirmeyin. Başlangıçta çok problemlere neden olacak ama sabırla ve kararlı bir şekilde üstesinden gelebilirsiniz. Gerekiyorsa TVyi kaldırın.
Sağlıcakla kalın, zaman her şeyin ilacıdır.
-
İsminiz yazmadığı için Berdohan bey diye hitap ediyorum.
Ben 5 kardeşin en küçüğüyüm, babamın ömrü çalışmakla geçmiş. Daha 5 yaşında iken hayatta kalma, kışı çıkarma gibi sıkıntılarla mücadele etmiş. Bizi okutmak için gecesini gündüzüne kattı.Bu sırada bizi arada bir görürdü. Babamız bizi çok sever ama ne sevgisini söylerdi nede güzel söz. Biz yine de babamızın sevgisinden tek bir an şüpheye düşmedik. Böyle bir çocukluktan geçmiş birisi olarak oğluma onu ne kadar sevdiğimi sürekli söylüyorum. Evde otorite sıkıntımız var. O da şöyle ki ben eşime ve eşim bana "otorite" kullanmaya gerek kalmayacak kadar saygılıyız gerek duymadık diyebilirim.
İşimin sitresini iş yerinin kapısında bırakırım ama bazen öyle sinir bozucu olaylarla karşılaşıyorum ki ister istemez eve kadar gidiyor benimle, öyle olduğu zamanlar eve giden yolu uzatırım. Yinede arada fireler oluyor. Eğilip konuşma yöntemini daha önce de duymuştum ama pratik şart biraz.
Tv konusunda ise... ben uygulasam eşim uygulamaz. Ama inşallah havalar ısındıkça onu tv karşısından kaldırmaya çalışacağım.
-
Hüseyin Bey, her insanın, haliyle her çocuğun karakteri, ruh hali, yaşam ortamı birbirinden çok farklıdır. Dolayısı ile burada size aktarılan işe yaramış, ya da yaramamış tecrübeleri değerlendirmeden önce muhakkak bir profesyonelle görüşmelisiniz. aynı ilaçlarda olduğu gibi, psikolojide de Ahmet' e iyi gelen, Mehmet' te ters tepebilir. Profesyonel yardım almak - özellikle psikolojik ve psikiyatrik- halkımızda senelerce gizli tutulmuş, utanılacak bir şeymiş gibi muamele görmüştür. Halbu ki en sağlıklı insanın bile, mevcut düzenin bir noktasında o desteğe ihtiyaç duyması çok normal. Sağlıklı insanlar da profesyonel yardım ararlar. Burada ana fikir, kulaktan dolma değil, konuya akademik olarak hakim olan birine yol sormak... Tabi söylemlerimden her profesyonelin çok başarılı olduğu gibi bir sonuç çıkmasın. Her mesleğin iyi ve de kötü praktisyeni vardır. Doğru kişiyi bulmak da çok önemli.
-
birisi olarak oğluma onu ne kadar sevdiğimi sürekli söylüyorum. Evde otorite sıkıntımız var. O da şöyle ki ben eşime ve eşim bana "otorite" kullanmaya gerek kalmayacak kadar saygılıyız gerek
Saygı duymamak ile otoriteyi karıştırmışsın.
-
Sevgili kardeşim benim iki kızım bir oğlum var. Oğlum seninki ile akran. O yaşlarda çocukların annelerine düşkün
olmaları çok doğal. Ben bunu iki kızımda da yaşadım şimdi ikisi de benim için ölürler. Oğlan da şimdi anneci ama zaman
geçtikçe dönecek. Yeter ki siz çoçuktan ilginizi alakanızı kesmeyin. Onunla onun sevdiği istdiği şeylerı yapın.
Ben eminim ki zamanı geldiğinde siz onun ASLAN BABASI olacaksınız.
-
Size oğlumla geçen muhabbetlerimizi izletmek isterim.
http://www.youtube.com/watch?v=ohv-huNpKgc
http://www.youtube.com/watch?v=1F4HSSqtF2o
http://www.youtube.com/watch?v=SMPG-teI8k0
-
Çocuk daha çok küçük üzerine varmanıza gerek yok.
Büyüyünce beraber kır gezisi çıkarak, basit oyuncak yaparak rüzgar gülü, uçurtma. araba gibi oyuncaklarla yakınlık sağlarsınız.
Bazı oyunları birlikte oynayıp aranızdaki bağı güçlendirirsiniz.
Eve gelince hemen boynunuza atlamayı beklemeyiniz, herkesin farklı karakteri vardır.
Ne diyelim Allah kolayklık versin.
-
Allah hepimizin yardımcısı olsun,TV izlemesini engelleyin sorun kendiliğinden çözülür.Gerçek algısı gelişmemiş çocukta büyük sorunlara yol açabiliyor bu çizgi zırvalar TV bir eğitim aracı değil aksine toplumu günden güne yozlaştıran felaket kutusu.