Selamünaleyküm ustalarım, abilerim, kardeşlerim. Bugün bir kaç güvenlik konusu okuyunca madem bıçak işine tam girişemedik, bari forumda bir kaç şey yazayım, hem de insanlara tehlikeler konusunda hatırlatıcı olayım diye konuyu açıyorum. Biraz uzun yazabilirim, anlatacağım şeyleri kısaca anlatamama sorunum var, şimdiden belirteyim.
Kendimi tanıtmıştım, demir doğramacı bir babanın çocuğu olarak el aletlerinin içinde büyüdük. Elime alıp da kullanmadığım el takımı kalmamıştır dersem yeridir. Hatta çocukken oyuncak niyetine bile oynardık. Üstelik lise ve üniversite zamanlarında okul masraflarını çıkartmak adına inşaatta boya, alçı, mantolama işlerinde 8 sene çalıştım. Yani elime aldığım aleti neredeyse ustalık derecesinde kullanabilirdim.
Yine inşaatta çalışırken merdivenlerin basamaklarını yerleştiriyoruz mdf tarzı sunta malzemelerden. Basamaklar merdivenin yanağında kullandığımız profillere tam oturmadığı için ölçüye göre taşlama aletinin ucuna takılan kesiciyle kesip biçiyoruz. Suntanın altına bir tane kova, suntaya ayağım ile basıyorum. Güvenlik falan hak getire yani. Akşam vakti, işi bitirelim de gidelim diye düşünüyoruz. Bir de aklımdan "Vakit çıkmadan eve gitsem de namazımı rahat rahat evde kılsam" diye düşünüyorum. Kafa hafiften dağılmaya başlamış anlayacağınız.
Tam bu esnada gözüm bi karardı, ne olduğunu anlamadım. Kolunuzu en arkaya götürün kendinizi zorlayarak, işte o kadar geriye fırladı kolum. Herhangi bir acı hissetmiyorum o anın sıcaklığıyla ama elimi gördüğüm anda kan beynime sıçradı. Sol işaret parmağımın yarısından ilerisi yok. O anda aklımdan bin bir türlü şey geçiyor, "Ulan ben muhasebeciyim, eli parmağı olmayan adamı çalıştırırlar mı hiç? Bu parmak koptu gitti ben ne yapacağım." falan bir sürü düşünce aklımda. Baktım ki kesici tam parmağımın eklemine denk gelmiş, eklem kemiğini kırınca parmak tutunamayıp aşağı bükülmüş. Bunu görünce hemen düzelttim. Tabi bu anlattıklarım neredeyse 1 sn falan sürdü.
O esnada ustam (öz eniştem olur) beni görünce kilitlendi kaldı. Hemen yüksek sesle elimi gösterince kendine geldi, aşağıya arabaya koşup hastanenin yolunu tuttuk. Gittiğimiz hastane çok kötü olduğunu, Konya'da bunu yapabilecek 2 hastane olduğunu söyledi. Koştur koştur neredeyse 20-30 km uzaktaki hastaneye gittik yine. Tabi bu esnada benim elimin acısı başladı fakat nasıl bir acı. Sabır çeke çeke hastaneye geldim, doktoru evinden çağırdılar, gelmesi gecenin 10unu buldu. Doktor incelemek zorunda elimi ama o yaptığı hareketler canımdan can alıyor.
BU KISMI OKUYUNCA BİLE HASSASLAŞANLAR OKUMASIN Parmağımın üst tarafında hiç et kalmamış, kesici iyi pişmiş bir tavuk eti gibi parça parça etmiş. Kemik tamamen görülebiliyordu. Ertesi sabah parça siparişi geldi, ameliyata aldılar, kolum uyuşmadığı için komple uyuttular. Ameliyat 3 saatten fazla sürmüş. 2 parmağımda 50-60 arası dikiş var. Yapılan işlemin adı plastik cerrahi.
Hastanede 1 hafta kadar yattım, narkozun etkisinin tamamen geçmesi 2 gün kadar sürdü. 1 hafta kadar da sersem hissettim kendimi. Sonrasında eve çıktım ama üstümü giyemiyorum, tuvalete gitmek bile istemiyorum, duş alamıyorum, kış günü kazak giyiyoruz, dikiş iplerine değince inanılmaz bir acı hissediyorum, hayatımın en kötü günleriydi. Yaşım da genç, sanırım 19-20 civarıydım, psikolojik olarak da çöktüm iyice. Çalışamadım, evde yattım sürekli vakit geçiremedim, o ameliyatla yerleştirdikleri parçanın kaynama süreci sürekli sızılı geçiyordu. O günden sonra hep "Allah kimseye bir uzvunun eksikliğini yaşatmasın" diye dua ederim.
Şu anda sadece işaret parmağımda biraz hareket kısıtı var, bunun geçmeyeceğini söylediler. Zaten üstünden 9 seneye yakın bir zaman geçti, olup olacağı bu. Bir de aşırı hassaslık var elimde tabi ki. Bir yerlere çarpınca diğer yerlerimden daha fazla acıyor. Aşağıya elimin röntgenini ve şu anki hâlini koyuyorum, bıraktığım linkte de pansuman yapılırken çektiğim fotoğraf var. Görünce kendini kötü hissedenlerin bakmamasını öneririm. Kötü bir görüntü.
Uzun lafın kısası, yıllarca çalıştığım malzeme neredeyse parmaklarımdan edecekti. Bu kadar parçalayıcı bir malzemenin bileğime gelme olasılığını düşününce dehşete kapılıyorum resmen. Sürekli dikkat etmeliyiz, aletleri amacı dışında kullanmamalıyız. Kafamız dalgınsa işi bırakmalıyız. Koruyucu ekipmanları sürekli kullanmalıyız. İşimizi aceleye getirmemeliyiz. Gerçekten bir anlık göz kırpması sizin hayatınıza mal olabilir, Allah korusun.
https://drive.google.com/file/d/1rRlor1cDbQCmhjUoIiBd9FDjwO9px327/view?usp=sharinghttps://drive.google.com/file/d/1HQOJhg6G7epfa1j2PF2Ihte7PH57B6iP/view?usp=sharinghttps://drive.google.com/file/d/1khf9VET_6oUtreJ_ZABzBmY3TkpWAud2/view?usp=sharinghttps://drive.google.com/file/d/1bUSJjidyFDPbRf9C3Yma3vs36yoF41pA/view?usp=sharingBU LİNKTE RAHATSIZ EDEBİLECEK GÖRÜNTÜ VARDIR. HASSAS BİRİSİYSENİZ BAKMAYINIZ!https://drive.google.com/folderview?id=1c_D-Jy6HkqI4wvmLL1c5NaCBN0DSPcTH