Pek tabii ki, aslında dövme olsun, benimkiler gibi talaşlı olsun üretimde iyi bir bıçak mutlaka uca ve arkaya doğru incelen, kabzanın başladığı yerde en fazla et kalınlığı olan, baklava biçimli bir geometriye sahip olmalı. En azından çoğu için bu önemli. Ancak ne olursa olsun eğer standart bir bıçaksa en azından kullanıcısına cehennem azabı yaşatmamak için bileme açısı sabit olmalı.
Bunun en genel geçer yolu biley taşında ağız açarken bıçağın taşa göre eğimini bozmadan ağız açmak. Bu taş ya da bant zımpara için de geçerli. Yoksa pek tabii ki bu kadar kesin trigonometrik hesabı olmaz çoğunda (ben sadece scandi bıçaklarda kullanıyorum, et kalınlığı tabii ki değişiyor ancak belli bir noktadaki et kalınlığına göre kaç derece açıda ne kadar açman gerektiğini bulmak kolay). Ama ağız açısı diyince biraz iş değişiyor, çeliğin menevişine göre ve tipine göre verebileceğin belli limit değerler var. Bunların dışında ağzın küçücük bir zorlanmada kullanıcının elinde kalması veya fazla bırakmışsan performansta düşüşe neden olabilirsin. Bunun en kolay yöntemi daha önce de bahsettiğimiz pirinç çubuk deneyi ve hassas kesim testleri. Eğer limitin altındaysan zaten bıçağın ağzı dayanmayacaktır piniç çubuk deneyine, limitin üstündeysen de hissedilir bir şekilde hassas kesimlerde zorlanacaktır...
32 Yanıt
16304 Gösterim